.jpg#joomlaImage://local-images/slider-top/przyszedł_list_z_Monachium_1200x400_kawiarenka_kryminalna (2).jpg?width=1200&height=400 "Hakan Nesser, Przyszedł list z Monachium")
Można kochać powieści szwedzkiej królowej kryminału bądź ich nienawidzić. Nie można jednak odmówić Camilli Läckberg niebywałego sukcesu, który odniosła dzięki ogromnym nakładom pracy. Morderstwa i woń migdałów to niewielka książeczka, w której znajdziemy odpowiedź na pytanie, jak to się stało, że dziewczyna z Fjällbacki stała się uwielbianą na całym świecie autorką kryminałów.
Niektórzy mogą wysuwać zarzuty, iż publikacja jest tak zwanym odgrzewanym kotletem. Bo przecież już w 2012 roku mogliśmy przeczyta minipowieść pt. Zamieć śnieżna i woń migdałów. I ten utwór również znajdziemy w najnowszej książce. Jednak oprócz niego jest tu jeszcze parę innych interesujących, nie tylko dla fanów Camilli, rzeczy.
Dla mnie najciekawszy był wywiad z pisarką – czy raczej opowieść – o tym, jak wyglądała jej droga do sukcesu. Począwszy od czasów dzieciństwa, poprzez znienawidzoną pracę w ekonomii, trudne początki (mama Läckberg zastanawiała się, ile egzemplarzy Księżniczki z lodu będzie musiała kupić, żeby wydanie książki się opłaciło), walkę o czytelnika i wreszcie przesyt popularnością – wszystko to jest dowodem na to, że z jednej strony każdy, jeśli tylko chce i się odpowiednio postara, może spełnić swoje marzenia, z drugiej zaś, iż trzeba poświęcić wiele, by to osiągnąć.
Na samym końcu książki znajdziemy „szkołę detektywów Camilli”, czyli krótki kurs pisania kryminałów. Rady w nim zawarte są dość podstawowe, ale dla początkujących pisarzy jak najbardziej pomocne. Autorka zamieściła też w każdym podrozdziale ćwiczenia praktyczne – a wiadomo, że jeżeli chce się pisać, to po prostu trzeba zacząć...pisać.
Prócz wspomnianej Zamieci..., która jest typową zagadką zamkniętego pokoju w stylu Agathy Christie, w Morderstwach... są też trzy króciutkie nowele autorstwa Läckberg. Każda z mniej (Sen o Elisabeth) lub bardziej (Elegancka śmierć) zaskakującą puentą. W Eleganckiej śmierci występuje Patrik i Erika, bohaterowie serii z Fjällbacki. Druga z nowelek, Kawiarni Wdów, świadczy o czarnym poczuciu humoru Camilli.
Do tego wszystkiego dostajemy galerię postaci znanych z książek Läckberg oraz opis wszystkich wydanych przez nią tytułów.
Morderstwa i woń migdałów to pozycja obowiązkowa dla zagorzałych fanów Camilli Läckberg. Choć ja do takich się nie zaliczam, to lektura książki przyniosła mi wiele przyjemności.
Camilla Läckberg
Morderstwa i woń migdałów
przeł. Inga Sawicka
Czarna Owca
Warszawa 2016
286 s.
